اینکه کودکان و بزرگسالان چقدر داغدار می‌شوند، بستگی به رابطه‌ای دارد که با شخص از دست رفته داشته‌اند. بسیار ضروری و مهم است که از رابطه کودک با شخص مرده آگاه باشیم تا بهتر بتوانیم رفتارهای او را درک کنیم.
مرگ و اندوه می‌تواند خرد کننده و طاقت فرسا باشد و ما را فلج کند. اما کودک داغدیده با ابزار قوه تصور و خیالش با این احساس مواجه می‌شود و آن را دور می کند.
ترس‌ها و نگرانی‌ها در کودکان از حوادث مختلف معمولاً مشترک است که تقریباً از همه کودکان شنیده می‌شود. در واقع این سوالات، سوالات خود ما و دیگر بزرگسالان هم می‌تواند باشد.
برای تعلیم و راهنمایی کودکان و برطرف کردن احساس افسردگی آنها در شرایط اندوه لازم است بدانید که چه چیزهایی ممکن است اتفاق بیفتد یا اتفاق نیفتد.
مرگ و اندوه انبوهی از عواطف است که هنگام تجربه از دست دادن عزیزی آنها را تجربه می‌کنیم. سوگواری، عزا یا ماتم بیان و ابراز این سوگ و اندوه است و هردو مسائلی خانوادگی هستند.
واضح است که اگر کودک نخواهد جسد را ببیند یا در مراسم تدفین حضور یابد نباید او را مجبور کرد، زیرا این اجبار می‌تواند تاثیرات جبران ناپذیری بر روح و روان کودک بگذارد.
اگر شخصی که دوستش دارید در حال مردن است یا به تازگی مرده است و کودکانی وجود دارند که منتظر پاسخ سوالاتتان هستند، این بخش را بخوانید که در مورد آموزش درباره مرگ است.
امروزه کودکان فرصت‌ها و گزینه‌های بسیاری برای حمایت و پشتیبانی دارند. در میان ما چه کسی است که نخواهد شخص دیگری مخصوصاً یک کودک را از آسیب و جراحت محافظت کند؟
